نور در قرآن و روایات
موارد متعددی در قرآنبه نور تشبیه شده است ، مانند : ایمان به خدا (بقره/257) قرآن (مائده/15) هدایت الهی (انعام/122) پیامبر (انعام/122) در احادیث هم برخی چیزها مثل وجود امام معصوم علیه السلام (زیارت جامعه کبیره) و علم (میزان الحکمة) به نور تشبیه شده است.
مقصود از نور بودن خدا این است که او خدداوند هدایت گر ، روشن گر و زینت بخش است. به عبارت دیگر خدا نور است و هر موجودی را به اندازه ای که با او ارتباط دارد ، از نورانیت خود برخوردار می کند. از این رو ایمان ، قرآن ، اسلام ، پیامبران ، ائمه و علم نور هستند، چوون سبب آشنایی مردم با نور حقیقی (خدا) می شوند و خود نورهای واسطه اند ، مثل ماه که نورش را از خورشید می گیرد و به ما منعکس می کند. در واقع نور به همه چیز جان تازه و حرکت می دهد ، انسان ها را به سر منزل مقصود هدایت می کندو موانع را از سر راه برمی دارد. البته هیچ چیزی مانند نور خدا نیست ، چون او نور حقیقی است.
مقصود از نور بودن خدا طبق روایاتی از امام رضا علیه السلام هدایت گری او برای اهل آسمان ها و زمین است که البته هدایت گری هم از خواص نور است.